China-Drieklovendam

De 26-daagse reis door China verloopt soepel, alhoewel het weer soms wat tegenzit. In een van de oudste steden van China, Luoyang, regent het al tien dagen als wij er arriveren. Het gevolg is dat we de beroemde Longmen Caves niet kunnen bezoeken omdat die ondergelopen zijn. Het is september 2011.

Behalve dit verslag kun je ook China/Tibet 30-daagse , China/Tibet/Nepal , China en Indochina bekijken waar meer over China te lezen is.

Gelukkig kunnen we er wel de Shaolin Tempel bezoeken. Hier vindt je de orde van de vecht monniken. In de 5e eeuw is hier het Kong Fu ontstaan. Wij bezoeken uiteraard een Kong Fu-demonstratie.
Als alternatief voor de Longmen Caves bezoeken we de oude binnenstad van Luoyang. Dit valt in goede aarde bij de groep. Men is er razend enthousiast over omdat men nu het authentieke China ziet zonder allerlei westerse toeristen die het beeld ‘bevuilen’. Uiteraard doen we dit nu zelf ook, maar wij zijn maar met een kleine groep die gemakkelijk buiten het beeld van je camera te houden zijn.

Na een rit met de nieuwe hogesnelheidstrein (250 km/uur) arriveren we in Xian om het Terracotta-leger te bezichtigen en een spetterende Tang Dynasty show bij te wonen. Ook in Xian regent het pijpenstelen. Hierna vliegen we naar Wuhan. De komende vier dagen verblijven we op een cruiseboot op de Yangtze rivier waar we o.a. de bekende Drieklovendam gaan bezoeken. Hopelijk is het dan beter weer. Tot nu toe is het een gezellige groep. Bijna iedereen is al gepensioneerd.

De Drie Klovendam Drakenboot op de Yangtze

Een paar dagen later. Na een soepele start in het plaatsje Yichang hebben we tijdens de vierdaagse cruise over de Yangtze rivier uiteraard de controversiële Drie Klovendam bezocht. De bouw heeft nogal wat ecologische gevolgen voor de omgeving. Zo wordt er o.a. stroomafwaarts nooit meer de zo vruchtbare slib op de landerijen afgezet. De boeren hebben dit hard nodig om de gewassen op hun land te kunnen verbouwen.

De Drie Klovendam is de grootste dam en waterkrachtcentrale ter wereld. De lengte van de dam is 2,3 km lang en 185 meter hoog. Het sluizencomplex voor de binnenvaart bestaat uit twee sets van ieder vijf kolken achter elkaar. Ze overbruggen een totale hoogte van 95 meter. In iedere kolk stijgt of zakt het water dus 19 meter. Elke kolk is 280 meter lang en 34 meter breed. In tien minuten loopt de kolk vol en is het water met de boten 19 meter gestegen. Reken maar eens uit hoeveel kubieke meters dat per seconde zijn!Wij moeten ook door de sluizen. Als onze boot er in ligt zie je pas goed hoe ontzettend groot alles is. De sluisdeuren zijn 38,5 meter hoog en wegen 800 ton per stuk. Wij gaan 1040 km, van de in totaal 5630 km, over de Yangtze afleggen. Althans, dat is de bedoeling.

Onze boot heeft plaats voor 150 passagiers, die bedient worden door zo'n 110 bemanningsleden. Wat een idiote verhouding niet? Er bevindt zich ook een groep van SRC-reizen op. Als reisleider heb ik deze keer het voorrecht van een iets grotere en luxere hut dan de deelnemers. Die moeten het doen met een kleinere hut. Ik moet er steeds angstvallig voor zorgen dat ze mijn kamer niet in kunnen kijken als ik eruit kom. Ik doe dan eerst de lampen uit zodat men alleen een donker gat kan zien.

Rampspoed
Drie dagen later. Hier is alles nu weer onder controle. Misschien heb je er iets van op het nieuws gezien. Uitgerekend als wij op de Yangtze river varen ontstaat er in Chongquin (ons eindpunt) een vloedgolf door de enorme regenval. In twaalf uur stijgt de rivier zo'n tien meter. Er vallen in totaal zo'n 57 doden rondom Chongquin. De rivier werd volledig afgesloten voor ons laatste traject.
De gidsen en reisleiders aan boord worden opgeroepen voor een spoedvergadering. Wat te doen? Nog een nacht aan boord blijven om de volgende ochtend per bus verder te reizen of vanavond al in het donker met de bus naar Chongquin te rijden? De SRC-reisleidster en ik zijn er tegen om vanavond nog op de bus te stappen. We vinden het risico te groot, want buiten is het donker, nat en mistig. Maar al snel blijkt deze democratische vergadering één grote farce te zijn. Van hogerhand is allang besloten dat we vanavond nog op de bus moeten stappen. Iedereen moet direct geëvacueerd worden omdat het volgens de kapitein te gevaarlijk is om aan de wal te blijven liggen. Dit in verband met de sterke stroming.

Als wij op onze bus staan te wachten blijken nieuwe groepen passagiers al klaar te staan om in te schepen. Deze passagiers zullen vanavond nog aan de tocht beginnen die hen naar ons eerdere startpunt Yichang zal brengen. Kortom, de rederij heeft ons voorgelogen en wij zijn er in gestonken. Het enige voordeel is dat we in Chongquin in een 5-sterren hotel worden ondergebracht. Ieder nadeel hep ze voordeel!

Chongquin is de grootste stad ter wereld met niet minder dan 32 miljoen inwoners. Gelukkig kent onze chauffeur de stad als zijn broekzak. We bezoeken de dierentuin die er voor Chinese begrippen goed uitziet.

Inmiddels zijn we via Kunming (het Stenen woud) en Dali, in het bergdorp Lijiang beland. We hebben voor het eerst tijdens deze reis zon! We maken een mooie fietstocht langs plattelandsdorpjes waar men druk bezig is met de rijstoogst. Dit is altijd weer interessant om te zien. Men slaat de rijsthalmen eenvoudig op de rand van de rieten mand en de rijst valt in de mand.

Met nog een excursie naar de hoge rijstterrassen van Longshen, een fietstocht langs de karstbergen van Yangshuo eindigen we deze reis in het bruisende Shanghai. Na twee nachten brengt de Maglev magneettrein ons met 431 km per uur naar het vliegveld.

top

China Drie Klovendam