|
|||
Op de fiets door de Baltische Staten. Het is zaterdag 13 juli 2013 als we met Lufthansa, via een overstap in Frankfurt, naar Litouwen vliegen. We landen bij de hoofdstad Vilnius en arriveren pas om één uur 's nachts bij ons hotel. Iedereen is moe van de reis. Bij het inchecken blijkt dat er een kamer te weinig is geboekt door de reisorganisatie en het hotel is vol.... Onder het nodige gemor zullen de twee single-reizigers voor één nacht een kamer delen. Vilnius en Trakai Na de wat stroeve start van afgelopen nacht zit iedereen de eerste ochtend uitgerust en uitgeslapen aan een uitgebreid ontbijt. Voor de liefhebbers zijn er zelfs moten haring in dikke room. Om je vingers bij op te eten! Het katerige gevoel vanwege de lange reis gisteren is volledig verdwenen. Die kater was vooral te danken aan de idioot lange overstap op de luchthaven van Frankfurt. De wachttijd was niet minder dan vier uur. In die tijd zou je met een snelle auto vanuit Nederland al bijna in Litouwen kunnen zijn. Met het weer hebben we enorm veel geluk. Het blijkt hier op de dag van onze aankomst hevig geregend te hebben, maar nu schijnt de zon, dus iedereen is in een opperbeste stemming. De groep bestaande uit zeventien deelnemers is zeer gemȇleerd, van jong tot oud. Toch is de gemiddelde leeftijd 61 jaar. Het oudste echtpaar is zelfs met hun eigen auto vanuit Nederland gekomen. De man is niet jonger dan 81, maar hij houdt zichzelf fit door dagelijks te zwemmen en een paar keer per week te tennissen en te fietsen. De opzet van deze reis is aantrekkelijk. We reizen per bus en fietstrailer en fietsen elke dag een mooi traject. De eerste dag gaan we naar het rustieke Trakai. Een dorp dat 30 kilometer buiten Vilnius aan een meer gelegen is. Het is zondag, dus een vrije dag voor de Litouwers. En zo komen we ineens middenin een biatlon terecht, precies op de plek waar wij wilden zijn. De racefietsers en hardlopers vliegen ons aan alle kanten voorbij. Ter plekke stellen we onze plannen bij, want hier is geen doorkomen aan met onze bus met trailer. We besluiten de bus hier te parkeren zodat dit ons start- en eindpunt wordt. Het afstellen van de fietsen kost wat tijd, maar is echt noodzakelijk als je prettig wilt fietsen. Het wordt een mooie fietstocht over de fietspaden langs het spiegelgladde meer. Het einddoel is Trakai waar zich een toeristisch kasteel, maar vooral veel terrassen bevinden. Iedereen gaat een beetje zijn eigen gang zodat ik ook even mijn handen vrij heb om nog wat meer rond te fietsen.Veel verder dan in totaal 26 kilometer komen we deze dag niet, maar de kop is eraf en het was een fantastische dag. 's Middags is er nog tijd om het historische centrum van Vilnius te bekijken. Kaunas en Venté Vanochtendvroeg om half vijf werden we verrast door het brandalarm dat door de hotelgangen loeide. Meteen keek ik op de gang of er misschien geëvacueerd moest worden,maar tot mijn verbazing was er verder geen ene gast die op zijn minst zijn hoofd buiten de deur stak om polshoogte te nemen. Achteraf was het inderdaad loos alarm. Na een paar uur over een snelweg arriveren we in Kaunas. De oude stad is minder indrukwekkend dan in Vilnius, maar nog steeds de moeite waard. Heel toepasselijk staat er op het centrale plein een mast die volhangt met witte fietsen. Op een terras genieten we van een drankje en doen bij de supermarkt wat inkopen voor de lunch. Vanwege tijdgebrek nuttigen we de lunch in de rijdende bus. Om half drie arriveren we in het kustdorp Kintai. Hier laden we de fietsen uit en rijden over een rustige landweg naar het zuidelijker gelegen gehucht Venté. Het bijzondere hier is dat er bij de vuurtoren een vogelvang-installatie is opgebouwd. Het doel hiervan is om de vogels die vanuit het zuiden komen te tellen. Uiteraard worden de vogels meteen weer vrijgelaten. Vervolgens rijden we terug in noordelijke richting het dorp Dreverna. Onderweg drinken we bij een lokaal bakkertje in Kintai een koffie en slaan nog wat te snacken in bij de kruidenier. Hierna kachelen we op ons gemak in groepjes verder. De route gaat langs de kust door een mooi bos.Ondanks een duidelijke aanwijzing hebben vier deelnemers de afslag naar deze bosweg gemist. Het gevolg is dat de rest van de groep in Dreverna meer dan een uur heeft moeten wachten. Op dat moment hadden we nog geen idee wat er mis gegaan was. Je maak je dan toch wel wat zorgen. Het zou toch wel handig zijn als je dan een mobieltje met een goed abonnement van de reisorganisatie mee zou krijgen. De communicatie kwam nu echter heel knullig over. Achteraf bleek dat de vier teveel gepraat hadden en te weinig opgelet. De fietsen worden ingeladen waarna we naar ons hotel in de kustplaats Klaipȇda rijden. We verblijven hier twee nachten. Klaipȇda en de Koerse Schoorwal Vandaag staat een fietstocht vanuit Klaipȇda over de Koerse Schoorwal op het programma. Dit is een landengte met veel bossen, duinen en wat kleine dorpen. Met een veerboot steken we over naar de landengte. Bij het uitladen van de fietsen blijkt dat er gisterenavond tijdens wat fietswissels iets mis is gegaan. De verhuurder heeft een extra grote fiets van een van de mannen per ongeluk ingenomen. Dit leidt tot wat gemor want fietsen op een te kleine fiets is niet prettig. Onderling wordt er wat gewisseld waarmee het probleem in ieder geval voor vandaag is opgelost. Ook nu gaan er vanwege het verschil in snelheid verschillende groepjes van start. Het motto is tenslotte 'vrijheid-blijheid'. Dat dit niet altijd goed uitpakt blijkt uren later als niet iedereen weet waar het ontmoetingspunt in het dorp Nida is. De eersten moeten lang wachten tot de laatsten arriveren, maar iedereen heeft een fantastische rit gereden. In totaal zo'n 54 kilometer. We laden de fietsen weer in en stoppen op de terugweg nog even in Juodkrante. Hier beklimmen we de Heksenheuvel in het bos die volstaat met mysterieuze houten beelden. Eenmaal terug bij het hotel ga ik nog even op stap door het oude stadsdeel van Klaipȇda. Vooral de straten met de kinderkopjes maken het sfeervol. Palanga en Riga (Letland) We starten deze keer direct aan de rand van de stad waar een mooi gravelpad door de bossen begint. Het loop helemaal door tot de stad Palanga waar de bus ons op zal pikken. Om elkaar niet kwijt te raken besluiten we vandaag als groep te fietsen. Dit blijkt een goede zet. Qua snelheid zijn we goed aan elkaar gewaagd en niemand kan nu de bezienswaardigheden onderweg per ongeluk voorbij fietsen. In de toeristische kustplaats Palanga strijken we neer op een terras in de zon en ik ga op zoek naar onze chauffeur. Die blijkt precies op de afgesproken plaats te staan wachten. We laden de fietsen weer in en gaan op weg naar de hoofdstad Riga in Letland. Bijna zonder dat we er erg in hebben passeren we de grensovergang naar Letland. Ondanks dat de meeste wegen goed zijn blijkt onderweg dat het slot van de trailer afgebroken is. De deur staat helemaal open als we stoppen, maar er is gelukkig niets uitgevallen. Met wat kust en vliegwerk bindt de chauffeur de deur provisorisch dicht. Na uren rijden arriveren we rond zes uur bij ons hotel in Riga. De bus met trailer past maar net op de binnenplaats. Het is 's avonds nog lang licht dus de meest fanatieke onder ons gooien hun spullen in hun hotelkamers en gaan meteen op stap om Riga te verkennen. Deze achthonderd jaar oude stad is een waar juweeltje met al zijn Art Deco en Jugenstil huizen. Je kijkt je ogen uit. Jūrmala Vanuit Riga maken we een dagtocht naar de kustplaats Jūrmala. Dit betekent in het Lets 'zeeplaats'. Twee deelnemers kiezen er voor om de hele dag aan het bezoeken van Riga te besteden. Wij fietsen door het stadje waar vooral veel oude Jugendstil villa's van de rijken staan. We belanden op het strand dat langs de waterlijn hard genoeg is om er over te kunnen fietsen. De temperatuur is perfect. We maken een lange stop bij een modern strandcafé. Het is tenslotte alweer koffietijd. Als het zand na tien kilometer te mul wordt verlaten we het strand om het laatste stuk door de bossen naar het eindpunt Jaunkemeri te koersen. Bij café Neptunus gebruiken we een snelle lunch zodat we de rest van de middag tijd hebben om de oude binnenstad van Riga verder te verkennen. Lahemaa Nationale Park (Estland) Bij de grens naar Estland wisselen we onze Letse litai terug naar euro's. Ook hier worden onze paspoorten niet gecontroleerd. Na een lunch bij een tankstation langs de snelweg arriveren we rond half vier bij het landgoed Palmse. Het bestaat uit een statig landhuis, een siertuin en een grote destilleerderij. Deze is omgebouwd tot een sfeervol hotel. De chauffeur en ik verblijven in het erachter liggende voormalige washuis dat direct aan het water staat. Hier zijn twee comfortabele kamers ingericht. Het landgoed ligt aan de rand van het Lahemaa Nationale Park dat gelegen is aan de grillig gevormde noordkust. Snel laden we de fietsen uit om nog een korte tocht naar de kust te maken. Er liggen hier mooie landwegen waar sporadisch een auto passeert. We bezoeken bij de bossen van het dorp Vihasoo een grote zwerfkei. Het gevaarte meet acht meter hoog en is hier zo'n 13.000 jaar geleden door een Finse gletsjer achtergelaten. In dit park liggen zelfs nog grotere exemplaren. 's Avonds genieten we in de taverne van het landgoed van ons afscheidsdiner. De volgende dag maken we onze laatse fietstocht. We passeren het dorp Võsu, rijden door de bossen langs de kust om bij het haventje van het gehucht Vergi een koffiestop met taart te maken. Via Altja en het landhuis Sagadi maken we het rondje compleet. Na de lunch laden we de fietsen in en worden de chauffeur en ik nog even toegesproken. Eén van de deelnemers werkt op de ambassade in Moskou en spreekt al wat Russisch. Vic, de oudste van de groep rapt op rijm een afscheidsspeech. Dit tot grote hilariteit van iedereen. Vijf kwartier later word ik afgezet bij het vliegveld van Tallinn. Ik heb namelijk andere verplichtingen, maar de groep blijft nog een dag in Tallinn. Mede door het mooie weer en de leuke deelnemers was het een reis die voor herhaling vatbaar is. |
|