Wat er aan vooraf ging
Het moest dit keer een koel land worden, want de
trombosekous van Ingrid gaat niet echt samen met hitte en stof. Het wordt
Maine, met 1,2 miljoen inwoners de rustigste staat van Amerika, in het uiterste
noordoosten tegen de Canadese grens aan. Wat wij er te zoeken hebben? Vincent
heeft er familie zitten: tante Bep, haar zoon Johann en zijn vrouw Martha. Negen
jaar geleden is Vincent voor het laatst in Maine geweest. Ingrid bezoekt
Amerika voor het eerst in haar leven. En verder hopen we volop van de Indian
Summer te kunnen genieten, een vrij korte periode waarin de herfstkleuren
optimaal zijn. Het zal een niet al te dure vakantie worden want de koers van de
dollar is voor ons uitermate gunstig. Voor één euro krijgen we bijna anderhalve
dollar. Om precies te zijn 1,48.
We zullen eerst een week met Johann en Martha op
pad gaan, daarna met z’n tweeën in een huurauto. Martha heeft voor het eerste
gedeelte alvast een route uitgezet. Een relaxed begin voor ons dus. Even geen
geregel, alles is geregeld. Zaterdag 27 september 2009 komt Vincent terug na twee
maanden Azië. Echt tijd om bij te komen is er niet, want nog geen week later op 3 oktober
‘moeten’ we al weer naar Maine.